Zaten kimseye adil değil cümleler
Benim ne çıkarım var bu işten, üç beş güzel kelam bana ne katar ?
Herkesin iyi sözü kendine kadar.
Şimdi bu kum tanelerinin sayısı evrenin büyüklüğünden daha az diyebilir misin?
Saymamışsan bilebilir misin?
Yahut bilebilir misin ne yaşadığımı, kirpiğimin ucunda tellenen dumanın hatırayı ne kadar kanattığını, aklımı vuran her tokmağın gözümü ne kadar kararttığını bilebilir misin?
Bilemezsin.
Sen bir avuç kumu bile hiç saymamışsın ki bütün sahile sultanlık edesin.
Belki vahiye, " oku" denilse okuyan bir müslüman kadar amadesin.
Halbuki hiç söylenmeden okuyacak kadar var mı yüreğinin kıyısı sevdalara?
Yoksa o makamı neden meşgul edersin?
Yazmakta mısın vurulan ihtimalleri omzumun üstünden bir haneye?
Elini korkak alıştırmayasın Ey Kiramen Katibin! Hayat senin gördüğüne.
Masanın üstünde toplanmayan çay bardakları gibi.
Öyle güzel yaraşırlar ki birbirine günahlar
Kir pas içinde kenetlidirler
Kimisinin dibi tutar yaşandığı anda
Oradan kopmamak pahasına öyle sıkı sıkı sarılırlar işte birbirine.
Bir resmin içinde.
Ç.
26'10'15 Şile