Bir Uygarlık Öyküsü

Senin beyaz dediğine siyah diyenlerin krallığı bu. 

Onları çiziyoruz hıçkıra hıçkıra tenhalara

Ve her kim gelecek zamanda bir kazı yapacak olursa derinin altına, geçmiş zamanın izlerine rastlayacak

Tarihe gömülenler dirilecek bir bir aleviyle

Mahşerle tanışacaklar

Hangi ölüye sorsanız ölümü kabullenmez

Onlar da isyan edecekler

Tüm yaralar irice derin bir çukurun içinde sonsuza kadar kanatmayı isteyecekler

Onlar

Geçtik o yollardan biz, hepimiz

Dümdüz, emeksiz

Sadece başkaları sıçrarken attı kalbimiz

Biz başka hayatlarda hep biraz misafiriz

Her yalanın karşısında 

Cömert ve müşfik

Eteklerimizde gidenlerden bir iz

Zilleri de düşmüş telaşımızın

Sonlanmış bir savaşın habersiz askeriyiz

Kan, tende kurumuş

Gitmek ister vakit 

Dilimizde pusuya yatmış sözcükler

Düşmandan arınınca caddeler

Koşarız topuklarımız kalçalarımıza vurarak

Yalandan azlolur endişeler

Öyle güzel, öyle iyiyiz. 

Ç. Tkr' 29'6'17