Sen, mikroskop merceğinden hücre zarına bakar gibi bakarsın; yüzündeki her lekeyi, mimiği, dişindeki tartarı, saçındaki kepeği, gözündeki ihtimali bilirsin, kızgın demirle basarsın hafızaya gözüne inen her perdeyi. Herkes hafızanın çok iyi olduğundan bahseder yıllarca unutulmaz bu geyik. Halbuki inanılmaz unutkansındır. Sadece onunla ilgili şeyleri unutmazsın.
Bir başkası, duvardaki havalandırma çıkışına tıkılan gazete kağıdı gibi fütursuz buruşturup kapatır O'nunla, "alelade bir boşluğu".. Bütünü oluşturan parçaların birbirleri arasındaki uyumu için yapar bunu. Büyük resmi görür. Koca tablonun içinde değersiz bir fırça darbesidir. "Olsa da olur olmasa da"n senin boynunu vurduracak bir hikaye yazar. Kimse bilmez.
Aşık olan ve aşık olmayan insan arasındaki fark budur.
Ç. Kasım'14
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder