İkimiz de birbirimize bildiğimiz şeyleri anlatıyor ve zaman
kaybetmeyi yoğunluk sanıyorduk. Christmas müzikleri kadar açık anlatımlarla
kendimizi yoruyor ve yorgunluğun derin anlamlar içerdiğini zannediyorduk.
Bildiğinden emin olduğum bir yerdeyim. Bu kez yalnız zaman
kaybediyorum. Kaybederken harcadığım bir şey olmaması insiyatifim dışında bir
mutluluk. Sahip olmadan kaybedilemeyeceğini anladım bir kez daha. Sanırım tam
anlamıyla gitmenin bir yolu yok.
Bir günaha üzülmek için, onu hiç işlememiş olmak mı gerek
acaba?
Sırtında taşıyamayacağından fazla şarkıyla yola çıkmamalı
insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder