Dümdüz, emeksiz
Sadece başkaları sıçrarken attı kalbimiz
Biz başka hayatlarda hep biraz misafiriz
Her yalanın karşısında
Cömert ve müşfik
Eteklerimizde gidenlerden bir iz
Zilleri de düşmüş telaşımızın
Sonlanmış bir savaşın habersiz askeriyiz
Kan, tende kurumuş
Gitmek ister vakit
Dilimizde pusuya yatmış sözcükler
Düşmandan arınınca caddeler
Koşarız topuklarımız kalçalarımıza vurarak
Yalandan azlolur endişeler
Öyle güzel, öyle iyiyiz.
Ç. Tkr' 29'6'17
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder