Zar

Ne çabuk unutuyoruz her şeyi. İnsanlık olarak yaşanan her şeyi ivedilikle unutuyoruz.  Bundan 5-6 sene evvel Ankara-İstanbul arasında faaliyete giren hızlı trenin her iki denemesinde de üst üste kaza yaptığını ve onlarca insanın öldüğünü hatırlıyor musunuz?

Mazereti: "İnsanlık Haliydi". 

Bize doğuştan bahşedilen süper güçlerimiz arasında en önemli olanı:

 " insanlık halimiz". Bu halimiz ondördünü tamamladığında med cezirle çekiyoruz belayı yeryüzünden.

Ortaokulda fen derslerinde yaptığımuz basit deney düzenekleri vardı. Zili çaldırabilir, pamuğun içinde fasülye filizletebilir, yumurtanın diş macunu ile fırçalanmamış kısmının çürüyüşü ile kitleleri kendimize hayran bırakabilir, güneş enerjisi ile çalışan su ısıtma üniteleri ile Amerikayı yeniden keşfedebilirdik.  Dönem ödevlerine, neden " dönem ödevi" denildiğini biliyor musunuz? Çünkü o ödevler, bir devri kapatıp; diğerini açarlar. 

Zilimizin çalışmadığı, fasülyenin kötü bir koku yaymaktan başka bir işlevi olmadığı, yumurtanın diş macunu ile boyansa da çürüdüğü olmuştur. Sonra unutmuşuzdur; deney'imi kaldırıp çöpe atmışızdır. 

Tren kazasını, demokrasi kazasını, Çernobil kazasını, uçak kazasını, tüm kazaları unuttuk. Enkazları kaldırıp attık. 

İyi olduk böyle. Unuttukça hafifledik. 

Fen bilgisi dersinde deneyip de başarılı olamadığımız deneyler gibi kolayca çöpe atıp.