Mart'ı

Bu dünya fazla vicdanlı insanlar için yanlış yer. Doya doya acı bile çektirmiyorlar insana. Hep başkalarının " daha kötü durumlarına" bakıp iyileşmeye çalışmışız. İyileşmemiz için şartlar iyileşmemiş, biz tevekkül etmişiz. Her birimizin acısı bir basamak alttakine ışık tutmuş; karanlıkta yolumuzu böyle bulmuşuz. Bazen dünyada niye bu kadar çok insan var ve nasıl oluyor da kimse birbirini tanımıyor diye düşünürdüm. İşte bu yüzden sanırım. Bizler başkalarını iyileştiriyoruz. Hepimiz garip bir şekilde birbirimizden sorumluyuz. Doya doya acımızı çekemiyoruz öyle. O acının yarısı mutlaka " benden kötüsü yok" diyen adamın içine su serpiyor. İnsanlar arasında böyle tuhaf moleküler bağlar var işte. 

Bu gece bir sebepten gözlerim yaşardı inceden. Aynı anda televizyonda bir haber: "Medyanın kullandığı iki helikopter havada çarpışmış" Hadi buyur. Ağla şimdi ağlayabilirsen. Bir gözyaşını daha böylelikle erteledik. Kısmet bir dahakine artık. 

Ç.