Şehir'96

Mucizelere ve maceralara sürükleyen şey aynı aslında. Düşünsene: "Görmen bir daha imkansız! " dediklerini. Kader ya da kaide. Dağ gibi mazeretle eğilip önünde bu hendekten " atla" dediklerini. İşte o zaman ya deli olursun ya deli. Macerayla mucizeye atılan kişi aynıdır bu yüzden. İkisi de biraz delidir. Toplumca deli'leştirilirler. Bir mucizenin peşinden giden insanı, sağlıklı insandan ayırt etmenin en kolay yolu 'onu kategorize etmektir ' Sağlıklı insan kaide insanıdır; O, " normal eğrisinin" tabanını oluşturur. 

Bir düzenin içine doğuyoruz. Sakındığımız merhametin eteklerine öfkeler inşaa ediliyor bir hecede, gecekondudan hallice.  Fikrini biraz kırmaya yanaşmayan zihinlerce vurulup öldürülüyoruz. 

Bir saniye, bir saniyedir. Ne hayatlar biter ve ne hayatlar kurtulur. Affet. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşadığımız her gün içimizde yetiştiğini sandığımız sağlıklı birey deliriyor biraz daha ve biraz daha. Toplumsal bir zehirlenme bu. Başkalarının doğrusunu yaşamak,asıl ıskalamak olan hayatı. Çoğunluğun istikametine doğru gidip vardığın noktaya " kader" demek bir aldatmaca. Herkes saatlerini birbirine ayarlamış sadece. Bu yüzden aynı anda hata yaparak, birbiriyle ilişkili sonuçlara " kader" diyoruz. Bu sadece saçma bir eşzamanlılık. Şuursuz bir sürü psikolojisi. 

Tut ki bir gece uyuyakalmışsın, mahkum kaçıp gitmiş, aklında zincire vurduğun yerden. Affet.  Azad et. 

Yanlış yerde yanlış zaman

Bunlar hep aldatmaca

Bunu artık anla

Ç.