Neren acıyorsa, Canın oradadır.

Dilimi kaç kez ısırdığımı bilmiyorum. Yüzeyindeki topografi, iletişimle boğuşan arzunun savaş kalıntıları. Ağzımın içi harabe, yaralı tüm dokulara şarapla erken müdahele. 

Bıraksam bir yolunu bulup çıkar gider sözcükler. Kanla sıvanmış yanaklarıma, dikiş tutmaz tövbeler. 

Tövbeler, kötü huylu bir hücre gibi sarar beynini. Bir yolu var bilirsin, ah bir yolu çiçekten baldan, korkulara gelmemiş bahar. Dişlerin mengene gibi sıkınca alıp bu başı nereye gitsen, bir ağacı bulunur dileklerin. Yine biraz zaman, yine boşa akmış bir akrep bir yelkovan. Aşınmış avuç içleri, boncuk boncuk terlemiş özlemle açarsın kapıyı. Koşulsuz dökülürsün nehirlerce denizlere. 

Ç. 

Kapadokya 30'4'15