Eksen

Severken unutmak diye bir şey yoktur. İnsan severken nasıl unutur? Gerçekten sevmişsen, aklı bu duygudan arındırmanın bir yolu yoktur. Sadece beynin ayarlarıyla oynayıp kimyasını bozarsın. Ekseni kayar şahanelerin. Görüntü flulaşır. Orası deliliğe açılan kapıdır. Hasarın derecesine göre evrilir sağduyu. Artık kimse sana mantıklı bir soru sormaz. Cezai ehliyeti yoktur delirenlerin. Bazen yaptıklarından sorumlu tutulacak kadar ceza istersin hayattan ama vermez.  Bir gerçekle karşılaşıncaya kadar bu çemberden çıkamayacağını bilirsin. Tiksinirsin gözünden düşen tozpembelerin bıraktığı dağınıklıktan. Farkındalık ne zordur anlarsın. Zihninde aralıklarla flaş ederek beliren anılar en kötüsüdür. Onlar hipnozdan uyandıran alkışlar gibidir.  Hiç bir şey olmamış gibi ya da olanlar çok da önemli değilmiş gibi düşünmeye zorlarsın. Başarır ya da başaramazsın. Başarmak diye bir şeyin varlığından bahsedilebilir ama unutmak diye bir şey yoktur.

Ç.  Kapadokya'may