18 Temmuz 2014 Cuma

Orada

En iyi öğrendiğim şey senin yokluğun. Tanıdık küçük kalabalıktaki suretlerin; birazı baş ucumda, birkaçı yanı başımda, birkaçı az ötemde hafif mağrur. Ama ellerimiz suyun altından tutuşmuş ve gözlerimiz her fırsatta dokunuyor birbirine. Böyle tatlı bir ayrılığın içindeyiz hep "az sonra kavuşmalar" var içinde. Işıklar söndüğünde ürkmediğim bir karanlığın içinde.Uzansam dokunacağım ezberbozan bir rehavetle. Ordasın işte. Düşlediğim köşelerde. Suretlerinden herhangi birisin. 

Ç. 7'14

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder